Układ rozruchowy silnika obejmuje akumulator, rozrusznik, przekaźnik trakcji, stacyjkę, wyłącznik blokujący (tylko w pojazdach z automatyczną skrzynią biegów) i druty.
Gdy rozrusznik jest włączony, prąd z akumulatora zaczyna płynąć przez uzwojenie przekaźnika trakcji rozrusznika, zwora przekaźnika jest wciągana, a styki przekaźnika zamykają się. W tym samym czasie zwora przekaźnika przesuwa sprzęgło jednokierunkowe z kołem zębatym przez dźwignię. Piasta sprzęgła jednokierunkowego obraca się wraz z kołem zębatym na wielowypustach śrubowych wałka rozrusznika, co ułatwia jego zazębienie z wieńcem zębatym koła zamachowego. Przez zamknięte styki przekaźnika trakcyjnego przepływa prąd, który zasila uzwojenia stojana i twornika, a zwora rozrusznika zaczyna się obracać razem z piastą i wolnym kołem.
Po uruchomieniu silnika prędkość obrotowa przekładni przekracza prędkość twornika rozrusznika, wolnobieg obraca się swobodnie i moment obrotowy nie jest przenoszony z koła zamachowego na wałek rozrusznika. Po zwolnieniu kluczyka w stacyjce następuje otwarcie obwodu zasilania uzwojenia przekaźnika trakcyjnego, zwora przekaźnika trakcyjnego zostaje dociśnięta sprężyną do pierwotnego położenia, styki przekaźnika otwierają się, a koło zębate odłącza się od koła koronowego koła zamachowego.