Ціск паветра ў шынах
Ціск паветра ў шынах неабходна кантраляваць штомесяц ці перад кожнай працяглай паездкай. Ціск вымяраюць на халодных шынах (пасля стаянкі аўтамабіля на працягу 3-х гадзін або больш, або пасля прабегу аўтамабіля на адлегласць не больш за 1,6 км).
Ціск паветра ў нагрэтай шыне можа павялічыцца на 0,41 бар у параўнанні з лядоўні шынай.
Перавышэнне рэкамендаванага ціску паветра ў шынах прыводзіць да наступных наступстваў:
- пагаршэнню плыўнасці ходу і камфорту язды;
- пашкоджанні каркаса шыны;
- хуткага зносу пратэктара ў цэнтральнай частцы бегавой дарожкі.
Недастатковы ціск паветра ў шынах прыводзіць да наступных наступстваў:
- віск шын пры праходжанні паваротаў;
- павелічэнню намаганняў на рулявым коле;
- хуткаму і нераўнамернаму зносу пратэктара па краях бегавой дарожкі;
- пашкоджанні вобада кола і абалонкі шыны;
- разрыву нітак корда;
- перагрэву шын;
- пагаршэнню кіравальнасці аўтамабіля;
- пагаршэнню паліўнай эканамічнасці.
Неаднолькавы ціск паветра ў шынах, усталяваных на адной восі, можа выклікаць наступнае:
- звод аўтамабіля пры тармажэнні з прычыны рознасці тармазных сіл;
- пагаршэнню кіравальнасці;
- зводу аўтамабіля пры разгоне;
- сталаму моманту на рулявым коле пры прамалінейным руху аўтамабіля.
Увага: Пры абцяжараным дэмантажы кола выкарыстанне хуткапранікальных складаў не заўсёды апыняецца эфектыўным. Аднак калі падобныя сродкі даводзіцца ўжываць, неабходна сачыць за тым, каб яны наносіліся ў невялікіх колькасцях і толькі непасрэдна ў наваколлі цэнтральнай адтуліны кола. Трапленне хуткапранікальных складаў на плоскасці прылягання паміж колам і ступіцай або тармазным барабанам можа прывесці да паслаблення нацяжкі колавых крапежных нітаў на ходу аўтамабіля.